Mest scheiden lijkt perspectiefvol om de benutting van de nutriënten in de mestfracties optimaal te benutten voor het gewas. De dunne urinefractie bevat vooral snelwerkend ammoniakale stikstof en de dikke fractie die rijk is aan organische stof bevat vooral fosfaat en organisch gebonden stikstof. Het apart aanwenden van deze fracties biedt perspectief door timing en gift af te stemmen op de behoefte van het gewas en gevoeligheid voor verliezen gedurende het seizoen. Het biedt mogelijk ook perspectief voor andere doelen zoals het bevorderen van bodemleven ten behoeve van weidevogels. De afgelopen jaren zijn scheidingsvloeren ontwikkeld en bij melkveehouders geïmplementeerd die (vrijwel) aan de bron de feces van de urine scheiden. Daarbij is het de vraag welke effecten deze scheiding heeft op emissies van ammoniak (NH3) en de broeikasgassen koolstofdioxide (CO2), lachgas (N2O) en methaan (CH4), en of daarbij behandelingen bij opslag van de mest een toegevoegde waarde hebben.
Doel van het onderzoek was het vergelijken van ammoniak- en broeikasgasemissies van verschillende mestfracties van een scheidingsvloer, om enerzijds het effect van scheiden zelf ten opzichte van drijfmest te bepalen, en anderzijds het effect van toevoegmiddelen te beoordelen.