Kansrijke eiwitgewassen

Eindrapportage veldproeven 2018

Udo Prins, Willemijn J.M. Cuijpers, Ruud Timmer. 2019. Kansrijke eiwitgewassen: Eindrapportage veldproeven 2018. 2019-006 LbP. Louis Bolk Instituut, Bunnik.
Pagina's / pages: 36
Type: Rapport
Download (pdf, 1.72 MB)
Taal/language: Nederlands
Abstract / samenvatting in Nederlands:

In het kader van het BO-project Kansrijke Eiwitgewassen en het EU-project Protein-2-Food zijn in 2018 veldproeven uitgevoerd op 4 locaties: Oostwold en Lelystad (zeeklei), Bellingwolde (zand) en Klazienaveen (dalgrond). In totaal werden 6 rassen winterveldboon, 8 rassen zomerveldboon, 6 rassen witte lupine en 4 rassen blauwe lupine getest. Daarnaast zijn nog een aantal nieuwe lupinelijnen van Jouffray Drillaud (Frankrijk) getest.

"

De zomerveldbonen haalden op de kleigrond een goede opbrengst, gemiddeld 6.5 t/ha in Lelystad en 6.1 t/ha in Oostwold. Op de zandgrond hadden de zomerveldbonen last van de extreme droogte, waardoor de opbrengst op gemiddeld 3.1 t/ha uitkwam. Eiwitgehalten in zomerveldboon varieerden in 2018 van 27.8 tot 34.3% (in DS), en eiwitopbrengsten lagen tussen 331 en 1975 kg eiwit/ha. De proeven met zomerveldbonen zijn in 2018 op alle locaties uitgevoerd met en zonder gewasbescherming. Dit heeft niet geleid tot significante opbrengstverschillen.

"

Voor de winterveldbonen op de proefveld locaties in Noord-Nederland was het seizoen 2017-2018 een test in winterhardheid, met twee vorstperiodes, waarbij de laatste samenging met natte bodemomstandigheden en een harde wind, relatief laat aan het einde van de winter. Het Duitse ras Hiverna en het Franse ras Diva waren duidelijk beter winterhard dan de Engelse rassen Bumble, Tundra, Wizard en Honey. In Lelystad lagen alleen Engelse rassen, maar waren de omstandigheden minder extreem. Hier haalden de winterveldbonen een opbrengst van gemiddeld 6 t/ha, tegen 2.7 t/ha in Oostwold en 2.1 t/ha in Bellingwolde. De betere winterhardheid in combinatie met het sterke uitstoelende vermogen van Hiverna zorgde uiteindelijk nog voor opbrengstniveaus van 5 t/ha (Oostwold) en 3.4 t/ha (Bellingwolde). Eiwitgehalten van winterveldbonen varieerden tussen 27.4 en 31.4% eiwit (in DS) en eiwitopbrengsten tussen 330 en 1773 kg eiwit/ha. In de winterveldboon zijn de proeven in Bellingwolde en Oostwold uitgevoerd met en zonder gewasbescherming, in Lelystad alleen met gewasbescherming. In Oostwold werd in de winterveldbonen dit jaar een significant hogere opbrengst gehaald in de proeven zonder gewasbescherming, in Bellingwolde was de opbrengst hoger met gewasbescherming. Het gebruik van bodemherbiciden had in Oostwold een negatief effect op de hergroei van winterveldbonen na de vorstperiode. De veldbonen zijn na diep afvriezen gevoelig voor de herbiciden doordat de groeipunt en de echte bladeren dan de werkzame stof kunnen opnemen.

"

De lupines hadden in 2018 last van een hoge ziektedruk. Begin juni werd anthracnose in de proefvelden geconstateerd, maar dankzij de droogte bleven de gevolgen beperkt. Daarnaast zorgden de schimmelziekten Pleiochaeta setosa en/of Stemphylium botryosum voor forse uitval in een aantal rassen. De warme, droge zomer zorgde ervoor dat alle rassen relatief vroeg geoogst konden worden, met een gemiddelde opbrengst van 2.7 t/ha. De hoogste opbrengst werd gehaald door een nieuw Frans wit lupineras (Sulimo), met 3.8 t/ha. Het ras is echter relatief laat. Eiwitgehalten varieerden tussen 29.1 en 39.6 % eiwit (in DS), waarbij het hoogste eiwitgehalte in Sulimo werd gevonden. Eiwitopbrengsten varieerden tussen 376 en 1294 kg eiwit/ha.

Trefwoorden in Nederlands: eiwitgewassen, peulvruchten, winterveldboon, zomerveldboon, witte lupine, blauwe lupine, Vicia faba, Lupi-nus angustifolius, Lupinus albus